Afgelopen zaterdag stond ik vroeg op, nam de 16 lijn van Jing'an Temple naar Pudong Hangtou, gewoon om een kijkje te nemen bij de legendarische Mugua Huage. Een vriend vertelde me: "Het is net een tijdsblack hole, als je naar binnen gaat, kom je er niet meer uit." Ik geloofde het niet in het begin, maar toen ik de deur opendeed, was ik meteen sprakeloos — camera's, grammofoons, oude koffers, en emaille kommen stonden als een berg tot aan het plafond. Het zonlicht viel door de kapotte ramen naar binnen, stofdeeltjes dansten in de lichtstralen, en mijn hart begon sneller te kloppen. Het voelde alsof ik per ongeluk in iemand anders' kindertijd was beland.

Betreed de wonderlijke wereld van tweedehands goederen
Oom Sun gaf me bij de deur een wegwerpmasker en zei: "Er is stof, pas op dat je je niet verslikt." Terwijl ik de smalle gang in liep, voelde ik de flower tiles uit de jaren 50 onder mijn voeten, en boven me draaide een oude Shanghai ventilator met een piepende geluid. Aan de linkerkant van de eerste verdieping was een hele wand vol met filmcamera's: Seagull, Nikon, Leica, met lens die bedekt zijn met stof. Ik opende een Zeiss Ikonta, en daar lag nog een half rolletje film met een landschap dat bevroren was in 1993. Naarmate ik verder liep, rook ik de geur van oud hout vermengd met kamfer, ik bukkete en pakte een emaille bord op, met op de achterkant: "Shanghai Emaille Fabriek", met een kleine beschadiging, maar hoe meer ik keek, hoe mooier het werd.
De tweede verdieping was nog indrukwekkender, oude kasten stonden als een doolhof, toen ik naar binnen kroop ontdekte ik een Art Deco kaptafel uit de jaren 20, met een spiegel die wazig werd van het kwik, en in de laden lag een lege Piyale doos en een plastic haarspeld. Oom Suns zoon, Xiao Sun, volgde me en opende een groene metalen koffer, en daar lagen keurig gestapeld de rode boeken uit de Culturele Revolutie, met boekruggen die van diep rood naar rozenkleur waren vervaagd. Ik opende een boek, en de eerste pagina zei: "Voor de liefste persoon", met de datum 1971. In dat moment begreep ik plotseling dat "taobao" niet alleen om kopen ging, maar om** een ontmoeting met de geschiedenis**.

De liefde voor oude spullen over drie generaties
Oom Sun merkte op dat ik al een tijdje zat te hurken en gaf me een klein houten stoeltje. "Zit en kijk, dan belast je je rug niet." Hij wees naar een oude bord met "Mugua Huage" dat zijn vader in 1988 met een kwast had geschreven. Oorspronkelijk stond het bij de Lupu-brug, maar toen de brug gebouwd moest worden, propten ze alles in een vrachtwagen en verhuisden naar Pudong Hangtou, en sindsdien is het al 35 jaar open. Nu is het de beurt aan zijn zoon Xiao Sun om het over te nemen. Hij is er best goed in, met Douyin, Xianyu, Xiaohongshu, maar voor het verzamelen van spullen houdt hij het nog steeds ouderwets — op een 28-barrel fiets door de oude steegjes van Pudong rijden, en als hij hoort dat iemand verbouwt, klopt hij aan en vraagt: "Wil je je oude meubels verkopen?" Ik vroeg nieuwsgierig: "Wat is de gekste keer dat je zoveel hebt verzameld?" Xiao Sun lachte: "Een hele trapleuning van een Shikumen huis, het heeft twee weken geduurd om het af te breken en mijn handen zijn blaren van het werk. Nu ligt het in de achtertuin, wie het wil, moet het zelf zagen."
Details bepalen de charme van oude spullen
Uiteindelijk nam ik drie dingen mee: ① een Shanghai klok uit 1964 — de achterkant had nog een prijsetiket van "Huguang Warenhuis", 8,50; ② een emaille kom uit de jaren 70 — met een klein gaatje aan de rand en bedekt met pioenrozen; ③ een glazen ladeknop uit de jaren 30 — vier bij elkaar, voor maar 10 yuan. Bij de kassa woog oom Sun de klok met een oude weegschaal en zei: "Vier ons en een halve," alsof hij de tijd zelf aan het wegen was. Hij gaf me een handgeschreven bon, prachtig geschreven met een vulpen, ik vouw het voorzichtig en stop het in mijn portemonnee, kostbaarder dan een factuur.

Zoek unieke historische herinneringen
Wil je een schat vinden, onthoud drie tips:
- Bukken en kijken: Onderste lades en bovenop kasten vergeten vaak de mooiste dingen.
- Vraag naar de jaartal: Vraag gewoon aan oom Sun "wanneer heb je dit verzameld", hij weet het beter dan een computer.
- Kijk achterop: Oude camera's en meubels hebben vaak originele labels aan de achterkant, die soms meer waard zijn dan de voorkant.
Ik zag echt een meisje een programma van de Shanghai Concertzaal uit 1958 vinden, met aan de achterkant de handtekening van Mei Lanfang, en oom Sun vroeg maar 80 yuan. Ze schreeuwde meteen.
Let op de openingstijden
Adres nogmaals: Pudong Nieuwe District, Hangtou Road 140. Neem een taxi vanaf metro station Hangtou Dong op lijn 16. Er is geen uithangbord, zoek naar de rode "tweedehands" verfletters op de ijzeren deur.
- De hele dag open, maar oom Sun gaat om 12:00 terug naar huis om voor zijn vrouw te koken, van 11:30-13:00 is het gesloten, dus ga niet voor niets.
- In het weekend is het druk, het beste kun je op werkdagen om 9:00 gaan, dan is er niemand en kun je foto's maken zonder iemand in de weg.
- Alleen contant; nabij is er een ATM bij de Hangtou Markt, vergeet niet eerst te pinnen.
| Project | Informatie |
|---|
| Specifiek adres | Hangtou Road 140, Pudong, Shanghai (dichtbij Hu'nan Highway) |
| Vervoer | Metro lijn 16 Hangtou Dong Station → taxi's vanaf het station; zelfrijden GPS naar "Hangtou Road 140" heeft parkeerplaatsen langs de weg |
| Openingstijden | 8:00-11:30, 13:00-17:00 (pauze, ga niet voor niets) |
| Betaling | Contant alleen, bij de ingang van de hangtou Markt is er een Shanghai Bank ATM |
| Wat mee te nemen | Contant, een masker, natte doekjes (voor het stof), en grote zakken (de eigenaar geeft alleen oude kranten) |
| Onderhandel technieken | Vraag eerst: "Wat is het laagste bedrag?", dan kan je 10-20% afdingen, oom Sun is soepel bij onderhandelen. |
Toen ik wegging, was oom Sun net een radio uit 1956 naar buiten aan het dragen om in de zon te laten drogen. Bij het draaien van de knop kwam Zhou Xuan's "De Zanger van de Einder" tevoorschijn, met een raspende stem, die deze rustige straat in Pudong Hangtou een laag van oud Shanghai-filter gaf. Ik keek nog eens om, de woorden Mugua Huage vervaagden onder de zon tot een lichte gouden kleur, en ik dacht maar aan één ding: volgende week weer komen, die Art Deco kaptafel mee naar huis nemen.
Plan Your China Trip
Explore curated city guides and local travel stories to plan your next China itinerary.