Een Perfecte Weekendbestemming: Ontdek de Grotten van Gongyi, Zhengzhou in Rust

Afgelopen zondag wilde ik een plek in Zhengzhou vinden waar ik geen rijen hoefde te staan en frisse lucht kon inademen. Ik kwam al snel uit bij de grotten van Gongyi - anderhalf uur van het stadscentrum, weinig mensen. Om acht uur in de ochtend vertrok ik met een vriendin.

De navigatie zei al snel "Geen flitscamera's in de buurt", de weg was steeds rustiger, en we sloegen een plattelandsweg in, met aan weerszijden prachtige ginkgo-bomen. Bij aankomst waren er maar zes auto’s geparkeerd, de toegangsprijs was maar een paar euro, en de oude man bij de kassa nam rustig zijn tijd om te stempelen, alsof hij me zijn achtertuin binnenleidde.

Eenmaal binnen stuitte ik meteen op de grote boeddha

Het licht stroomde naar binnen door de grot, ik kon zelfs de wimpers van de boeddha zien. Ik had mijn mond open staan van verbazing - de drukte in de Longmen-grotten gaf me nooit dit gevoel van in de gaten gehouden worden. Daarna gingen we naar de afbeelding van de keizer en keizerin, de plooien van de jurk van de keizerin leken wel net gestreken. Ik voelde de neiging om te voelen, maar mijn vriendin trok me terug.

Op dat moment waren we met z'n tweeën, het geluid van onze camera's klonk als een echo in de grot, het was bijna alsof we privéfoto’s aan het maken waren (natuurlijk durfde ik de flitser niet aan te zetten).

Verder de grot in werd het stiller, zelfs de cicaden leken harder te zingen. Ik ging op de grond zitten, leunde tegen de muur en begon de plooien op de gewaden van de hemelse wezens te tellen; ik zat daar makkelijk tien minuten, zonder dat iemand me haastte of ik iemand anders in de weg moest staan.

Maar al snel kwamen de nadelen naar voren: geen openbaar vervoer. We waren met de auto gekomen en de rit was soepel, de navigatie gaf aan dat we voor de drukte konden vertrekken. Een andere groep probeerde een taxi te bestellen, maar ze moesten meer dan een halfuur wachten tot ze samen konden rijden.

Tijdens het vertrek gas gaven we nog even een bezoek aan het Noord-Song koninklijk graf, drie kilometer verderop. De opbollingen in het graanveld zijn de grafheuvels van duizend jaar geleden, de wind liet de gerstgolven als het ware fluisteren tegen de keizer.

Wat te zien in de grotten van Gongyi

• Grot 1 “Keizer en Keizerin”: op de wand zijn meer dan honderd mensen uitgehouwen, de keizer vooraan, de keizerin daarachter, de rij lijkt eindeloos. Kijk goed, alles wat ze vasthouden is anders; het is net een stille film van het keizerlijke leven.
• Grot 3 Boeddha: klein gezicht, lange nek, de esthetiek van de Noordelijke Wei heeft een unieke filter. Ik stond voor de boeddha, mijn schaduw viel lang over de grond, dat was een instant foto waard!
• Grot 5 Hemelse Wezens: niet zo druk als Dunhuang, maar wel klein en fijn, de vleugels zijn zo dun als papierkappen.

Weekendbezoek: hoe te eten, slapen en reizen

Kleine tips voor mijn volgende bezoek

• Ik wil een telelens meenemen, voor de details van de hemelse wezens moet ik nu met mijn ogen inzoomen.
• De toiletten aan het eind van de parkeerplaats zijn heel schoon, maar verwacht geen toiletpapier; ik had van tevoren twee zakken tissues meegenomen.
• Flitsen is niet toegestaan in de grot, maar met een ISO-instelling van 1600 kun je nog steeds goede foto's maken, vergeet je sluiter op stil te zetten, het is echt alleen maar echo dat overblijft.

Ik parkeerde de auto in de schaduw van de bomen, voordat ik weer naar Zhengzhou ging, zette ik de airco alvast op afstand aan. Anderhalf uur later zat ik weer op kantoor e-mails te beantwoorden, zonder een spoor van stof van die dag mee terug te nemen - mijn grootste voldoening van die dag was dat de negen foto’s die ik op mijn toekomstige posts plaatste, allemaal scènes waren waar ik alleen stond.