Ontdek de perfecte harmonie tussen de betoverende uitvoeringen van het Lao She-theehuis en traditionele kunst

Mijn echte ervaring

Afgelopen zaterdagmiddag heb ik speciaal wat tijd vrijgemaakt. Ik kwam uit uitgang C van de metro bij Qianmen, volgde de mensenmassa en na een wandeling van nog geen vijf minuten zag ik het oude houten bord van de Lao She Teahouse. Toen ik binnenkwam, rook ik meteen een lichte jasmijngeur en de ober leidde me naar het kleine theater op de tweede verdieping. De zitplaatsen zijn achtimmertafels met lange banken, op tafel stond een pot thee en een schaal met zonnebloempitten, en het voelde meteen als de oude Beijing.

De show begon stipt om 14:30, 90 minuten lang. Ik had de tijd in de gaten gehouden, 11 programma's die naadloos in elkaar overgingen; zelfs het idee om naar het toilet te gaan hield me tegen, ik wilde niets missen. Het eerste nummer, "Vier Seizoenen Thee Kunst," was geweldig. De spelers toonden een dekselkom, een lange tuitkan en draken-en-fenixbekers en de waterstralen volgden de muziek van de 24 seizoensgebonden melodieën. Mijn camera dreigde bijna in de thee te vallen.

Daarna kwam "Tao Yao" op, vijf meisjes zwaaiden met hun waterdoeken, hun rokken leken echt als perzikbloemblaadjes die voorbij zweefden. Ik zat op de eerste rij, de geur van thee mengde zich met die van lippenstift, het voelde goed samen. Het derde nummer, Beijing Qinshi, was voor mij de eerste keer. Een oudere man speelde de yangqin, en zijn stem was typisch voor de hutongs, hij zong "Qianmen Louzi Jiuzhangjiu". De buitenlandse jongen naast me begon gewoon mee te tikken, de beat was perfect.

De poppenspelshow "Liang Zhu" maakte me sprakeloos: de acteur hield de poppen achter het gordijn omhoog, en toen Zhu Yingtai zich omdraaide, zwaaide de poppenwaterdoek net als een echt persoon; het licht viel erop en de schaduw op het doek was moeilijk te onderscheiden van echt. De schaduwvoorstelling was nog verbazingwekkender, met twee handen die eerst Michael Jackson vormden, daarna een giraffe. Ik keek goed, maar kon niet begrijpen hoe de vingers bochten maakten.

"Een eeuwige Beijing Suan" was echt het hoogtepunt: twee grote mannen in worstelen outfits vochten echt op het podium, meer dan 200 kilo aan gewicht viel gewoon om. De vloer knalde en mijn hart klopte even sneller. Maar hij maakte een zogenaamde "koi sprongetje" en stond weer rechtop, het publiek applaudisseerde als gek. Bij de basketbalshow telde ik, tot zeven ballen tegelijkertijd en ze lieten ze niet vallen terwijl ze gooiend en rennend. Ik zat aan het gangpad en de ballen vlogen rakelings over mijn hoofd voorbij, ik schrok zo dat ik mijn thee liet vallen.

Tijdens de goochelshow stelde de presentator een publiekspersoon voor. Ik stak mijn hand op, maar werd niet gekozen. De gelukkige dame die werd gekozen, kreeg een zakdoek met een dodelijke knoop van de goochelaar. Ze zwaaide even en het knoopje losliet, ze keek met een blik van "wie ben ik, waar ben ik". Ik kan je met zekerheid zeggen dat ze geen hulp had. De stand-up comedian was nog heftiger, hij liet een buitenlander willekeurige Engelse woorden zeggen, waarna hij het in drie zinnen wist om te draaien naar "Als je het wilt, krijg je het", iedereen schaterde en stampte met de voeten van het lachen, ik kwam bijna van mijn stoel af.

Ten slotte kwamen "Slimme Hanne" en "Gezicht Veranderen" samen, de grote vaten draaiden op het hoofd van de acteur als een vuurfiets, mijn nek voelde zeer; en het gezicht veranderen was echt ongelofelijk, de acteur zwaaide naar deze kant en “poef”, zijn rode gezicht veranderde in een zwart gezicht. Ik zat twee meter verderop en zag absoluut geen mechanismen.

Na 90 minuten was het voorbij, toen ik de theaterzaal verliet, was het net donker geworden, de verlichting bij de Qianmen Tower ging aan. Toen ik achterom keek naar de Lao She Teahouse, dacht ik: de volgende keer dat iemand naar Beijing komt, neem ik ze zeker weer mee.

Tips voor de beste ervaring: mijn praktische gids

Mijn besparingscombinatie: Dagtocht ticket 128 yuan + 0 yuan voor bijgevulde thee + 0 yuan voor zaden + 38 yuan voor mini-worstelkleding, in totaal 166 yuan, dat is een geweldige manier om het traditionele Chinese kunst en amusement in één keer te ervaren, veel voordeliger dan aparte bezoeken aan de komedie of acrobatiek.

Laatste herinneringen:

1. De airco binnen is koud, breng in de zomer een dunne jas mee
2. Na de show poseren de acteurs voor gratis foto's aan de uitgang, niet verlegen zijn
3. Qianmen Street is 's avonds verlicht tot 23:00, je kunt na de show gemakkelijk foto's maken van de nachtelijke omgeving, binnen vijf minuten lopen naar “Beijing Fang”, een geweldige plek voor foto's.

Sla deze gids op en ga gewoon, 90 minuten zorgen ervoor dat je volledig kunt luisteren, kijken en lachen naar de oude ziel van Beijing.