Dlaczego warto przeżyć wędrówkę po Wielkim Murze w Badaling

Mój dzień na północnym zboczu

Pierwszy raz stanąłem na pierwszym piętrze północnym w Badaling, mniej niż pół godziny po wyjściu z dworca szybkiej kolei, a w uszach dźwięk tylko wiatru w dolinie. Kamienne cegły pod stopami wydawały dźwięk, a ja czułem, jak nachylenie staje się coraz bardziej strome. Drugie piętro, trzecie piętro… za każdym razem, gdy wchodziłem na nowe piętro, odwracałem się, by spojrzeć wstecz: mur wyglądał jak szara smoczyca leżąca na grzbiecie gór, a odległe góry i błękitne niebo tworzyły ogromny obraz.

Kiedy dotarłem na ósme piętro – najwyższy punkt – prawie zostałem pchnięty przez wiatr, by stać nieruchomo. Widok „wszystkiego w zasięgu wzroku to Wielki Mur” sprawił, że natychmiast poczułem spokój. Zalałem sobie trochę gorącej wody, zrobiłem zdjęcie i dopiero wtedy zdałem sobie sprawę, że nie jestem w stanie uchwycić tej potęgi. Kontynuowałem wędrówkę do dziewiątego piętra, a następnie zszedłem w dół, stopniowo odczuwając ulgę w nogach, ale nadal co kilkadziesiąt metrów zatrzymywałem się, by zapamiętać wzory cegieł, odległe tory kolejowe, lasy i niebo. Na końcu, na jedenastym piętrze, zstąpiłem w dół, a wracając spojrzałem na północne zbocze, poczułem prawdziwe spełnienie, które wynikało z powiedzenia „kto nie przeszedł Wielkiego Muru, ten nie jest prawdziwym mężczyzną”.

„Okazuje się, że historia to nie tylko kilka wierszy w książkach, każda cegła, po której stąpam, jest starsza ode mnie.”

Ogólny przegląd polecanych tras

1. Wędrówka po północnym zboczu: wyzwanie i piękne widoki

Od wejścia do ósmego piętra: cały czas w górę, najstromsze odcinki bliskie 45°

• Z pierwszego do czwartego piętra nachylenie jest stopniowe, dobrze na rozgrzewkę.
• Od piątego do ósmego piętra nachylenie staje się strome, stopnie są wąskie, więc trzeba iść powoli.
• Po obu stronach dolina jest otwarta, więc w każdej chwili można zobaczyć, jak na horyzoncie przejeżdża szybka kolej.

Od ósmego do dwunastego piętra: nagroda za widoki i uwolnienie ciała

• Ósme piętro to najwyższy punkt, idealne do robienia zdjęć.
• Następnie to głównie zjazd, można skupić się na odczuwaniu górskiego wiatru i obserwacji detali muru.
• W okolicy dwunastego piętra jest stosunkowo mało turystów, co umożliwia uchwycenie czystszego widoku.

Moja mała porada

• Zabierz kijki – ochronią kolana podczas zjazdu.
• Wchodź do strefy do 8:30, wtedy jest mniej ludzi, a słońce jest łagodniejsze.
• Weź cienką kurtkę, bo wiatr na ósmym piętrze jest silny, a temperatura odczuwalna jest o dwa do trzech stopni niższa.

2. Łatwe zwiedzanie: kolejka linowa do północnego siódmego piętra

Jeśli chcesz zaoszczędzić energię lub idziesz z dziećmi czy starszymi osobami, możesz od razu skręcić w prawo z dworca szybkiej kolei w Badaling do wejścia na „północną kolejkę linową”.

• Czas jazdy kolejką to około 6 minut, a za oknem widać górskie grzbiety i mury, fani fotografii mogą zbliżyć aparat do szyby, aby uniknąć odblasków.
• Stacja końcowa znajduje się obok północnego siódmego piętra, po wyjściu wystarczy przejść jedno stopień do ósmego piętra.
• Widok z ósmego piętra: kolejka pozwala pominąć najtrudniejszą wspinaczkę, nie tracąc jednocześnie na najbardziej zapierających dech widokach.
• Zjeżdżasz do ósmego, dwunastego, a następnie jedenastego piętra – cały czas w dół, co znacznie obniża obciążenie nóg.

3. Transport: prosto z Dworca Północnego w Pekinie w godzinę

Po wyjściu należy iść zgodnie z drogowskazami przez pięć minut, aby dotrzeć do kasy biletowej lub wejścia do kolejki. Droga jest jasna. W wagonach szybkiej kolei znajdują się półki bagażowe, które pomieszczą plecaki i torby na sprzęt fotograficzny.

4. Lista praktycznych informacji

• Bilety: można kupić na miejscu/na stronie internetowej/w aplikacji, w sezonie warto zarezerwować z wyprzedzeniem.
• Godziny otwarcia: 7:30—17:30 (zgodnie z oficjalnym ogłoszeniem), najlepiej zarezerwować około 4 godziny.
• Najlepsza pora roku: wrzesień—listopad o umiarkowanej temperaturze; wiosna (marzec—kwiecień) również jest piękna dzięki kwitnącym kwiatom. W lecie warto pamiętać o ochronie przed słońcem i piciu wody, a zimą rozważyć kolce do butów z powodu lodu.
• Wyposażenie:
  • Obuwie z dobrą przyczepnością lub lekkie buty trekkingowe
  • Woda powyżej 1L, bo punktów zaopatrzenia na północnym zboczu jest mało
  • Koszulka długorękawowa z szybkoschnącego materiału, kapelusz przeciwsłoneczny, okulary przeciwsłoneczne
  • Powerbank, sygnał na murze jest dobry, ale robienie zdjęć szybko zużywa energię
• Toalety: w pobliżu trzeciego, ósmego i jedenastego piętra są dostępne; warto zabrać ze sobą papier toaletowy.
• Zaopatrzenie: w sklepie na ósmym piętrze są gorące napoje i przekąski, ceny nieco wyższe, ale do zaakceptowania.

5. Historia Wielkiego Muru i poczucie miejsca

Badaling to jeden z najlepiej zachowanych odcinków „Ming Great Wall”, zbudowany mniej więcej w czasach dynastii Ming, podczas panowania Hongzhi i Jiajing. Na północnym zboczu można zobaczyć wiele „ma mian” (prostokątne fortyfikacje wystające z muru) oraz strzelnice. Wiele cegieł wciąż ma pozostałości inskrypcji i numerów z tamtych czasów. Dotykając tych wypukłości, ma się znacznie głębsze doświadczenie niż w muzeum, gdzie ogląda się eksponaty przez szybę.

Na czwartym piętrze znalazłem cegłę z inskrypcją „Wuzi” i od razu pomyślałem o rzemieślnikach sprzed ponad 400 lat. Ta chwila „uścisku dłoni z historią przez kamień” to największa motywacja do wędrówki.

Ta trasa jest proporcjonalna do poziomu trudności i satysfakcji – niezależnie od tego, czy będziesz stąpać po górach, czy zjeżdżać kolejką, znajdziesz swój własny rytm i kąt, by odkrywać tę część muru.