คู่มือการท่องเที่ยวด้วยรถยนต์ที่หุบเขาซัคตาในซินเจียงพร้อมสถานที่ท่องเที่ยวที่ควรไปเยือน

คู่มือการขับรถเที่ยวซ่ายาตะในซินเจียงและสถานที่ที่必ไป

เมื่อเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว ฉันขับรถไปที่อี้ลี่ ตอนแรกกะจะวนเวียนในจ้าวซูเฉยๆ แต่เนื่องจากเจอลิงค์ “ทุ่งหญ้าที่ใกล้ภูเขาหิมะที่สุด” เลยเปลี่ยนแผนไปซ่ายาตะ พอใช้เวลาสองวัน กล้องในมือถือฉันก็เต็มไปด้วยภาพภูเขาหิมะและทุ่งดอกไม้ จนเพื่อนๆ ที่ไม่ค่อยรู้วิธีถ่ายภาพยังมาถามว่าใช้กล้องแบบไหน ฉันเลยเอาไอเดียการเดินทางที่เคยทำมาแบ่งปันให้ทุกคน ใครอยากทำตามก็มาดูกันเลย

ซ่ายาตะคือที่ไหน

พูดง่ายๆ ว่า: มันเป็นที่ที่รวมแม่น้ำ แอ่งน้ำ ทุ่งดอกไม้ วัวและแกะแถมยังมีภูเขาหิมะที่มีหิมะตลอดทั้งปีด้วย นี่คือ สถานที่เดียวในทุ่งหญ้าอี้ลี่ที่เห็นหิมะในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคม ถ้าคุณกำลังคิดว่าจะไปที่คาลาร์จุนหรือซ่ายาตะ และอยากเห็นภาพที่ดีที่สุด ก็เลือกซ่ายาตะเลย

การเตรียมตัวขับรถ: ขั้นตอนการออกเดินทางของฉัน

ฉันไปถึง หมู่บ้านซ่ายาตะ ก่อนหนึ่งวันเพื่อพักผ่อน สาเหตุง่ายๆ คือวันถัดไปต้องรีบซื้อบัตรเข้าชม บังกะโลที่เลือกเป็นบ้านเล็กๆ ของชาวคาซัค เจ้าของจะปลุกเรา (07:00 น.) เชื่อได้มากกว่าตื่นนาฬิกา เติมน้ำมันเต็มถัง ใส่เสื้อกันฝนในกระเป๋า เพิ่มน้ำและขนมปังบีบในกระเป๋า วันถัดไปก็จะได้ออกเดินทางอย่างเบาๆ

ออกเดินทางตอนเช้า: ซื้อบัตรขับรถอย่างรวดเร็ว

• เวลา: 08:10 ออกจากที่พัก
• สถานที่: ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวซ่ายาตะ
• จุดเน้น: บัตรเข้าชมขับรถมีจำนวนจำกัด ให้รีบมาถึงตรงเวลาคุณจะได้เข้าแถวก่อน ฉันถึงที่ 08:30 โดนแถวไปแล้วสามสิบกว่าคน ตอน 09:00 ก็ซื้อบัตรได้ในราคา 150 หยวน/คน เก็บบัตรให้ดี มีตรวจตอนเข้าออก

ได้บัตรแล้วก็ขับรถเข้าไปในเขต ทุกรอบจะเป็นถนนปูเรียบร้อย รถเก๋งหรือ SUV ก็ไปได้สบายๆ

สถานที่แรก: จุดที่ดังของสะพานเปลี่ยนถ่าย

ใช้เวลา 30 นาทีถึง สะพานเปลี่ยนถ่าย บริเวณข้างทางมีป้ายบอกว่า “ที่จอดรถ” หาที่จอดรถแล้วสิ่งแรกที่ทำคือหยิบกล้องออก—
ข้ามสะพานมาแล้วซ้ายมือจะมีเนินเล็กๆ พรมหญ้าสีสลับกัน มีภูเขาหิมะอยู่ด้านหลัง สวยจนคะแนนเต็มสิบเลย ฉันใช้เวลาที่จุดถ่ายภาพในรูปที่ 5 ห้านาที จนมีตัวตุ่นหัวโผล่ออกมา ภาพที่ออกมายังน่ารักกว่าฟิลเตอร์เลย

สะพานจางกุน: จุดสิ้นสุดของการขับรถ

ต่อไปอีกสิบชั่วโมงถึง ที่จอดรถสะพานจางกุน ที่นี่จะไม่ให้รถส่วนตัวเข้าอีกแล้ว ที่จอดรถใหญ่ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องพื้นที่ เดินลงจากรถคว้าสิ่งของมาให้พร้อม เก็บของเสริมใส่กระเป๋า ด้านหลังนี้จะต้อง เดินเท้าหรือขี่ม้า เท่านั้น

เดินเท้าฟุต vs ขี่ม้า: ถึงฟลอราแพลน

ตัวฉันเองมีแรงน้อยก็เลยลังเลว่าจะขี่ม้าดีนะ ราคาขี่ม้าคือ 80 หยวนต่อเที่ยวกลับ 160 ต่อคิวเยอะ เอางานช่วงฤดูท่องเที่ยวคิวยาวเกิน 40 นาที สุดท้ายก็เดินเท้าไปสบายไปด้วยภาพ 1.5 ชั่วโมงถึง ฟลอราแพลน
ระหว่างทางมีบ้านเล็กของชาวเลี้ยงสัตว์สี่หลัง บ้านที่สามขายนมชา, บ้านที่สี่มีซาลาเปาอบ สัญญาณโทรศัพท์หมดตั้งแต่บ้านที่หนึ่ง ต้องใช้ เงินสด ซื้ออาหาร

เส้นทางเดิน:

1. ตรวจบัตรที่สะพานจางกุน → เดินตามริมแม่น้ำ
2. ผ่านจุดถ่ายรูปที่ “บ้านที่สอง” หญ้า อย่าลืมเตรียมกล้อง
3. เลี้ยวซ้ายที่บ้านที่สี่ตรงไปอีก 15 นาที ยกตาขึ้น:

ฟลอราแพลน: คู่มือการถ่ายภาพ

ภูเขาหิมะอยู่ด้านหน้า ดอกไม้สวยอยู่ที่เท้า สีจากทองเหลือง เหลืองสดไปจนถึงขาวบริสุทธิ์เต็มผืนผ้า ฉันทำโดรนบินขึ้นไปและพบว่าเดินเข้าไปอีกสิบกว่านาทีจะถึงทุ่งดอกไม้ที่ไม่มีคนเลย ถ้าอยากอยู่คนเดียวก็มาอยู่ตรงนี้นานๆ
ตารางเวลาถ่ายภาพ:

• 11:30 - 12:30: แสงข้างขวา, รายละเอียดของภูเขาหิมะชัดเจนที่สุด
• หลัง 15:00: เมฆเมื่อขึ้น ฟิล์มบรรยากาศก็ถ่ายง่ายๆ
  เมื่อมีลมแรงให้ใช้ไม้เซลฟี่เป็นขาตั้งกล้อง ไม่ต้องเสียดายอุปกรณ์ เพราะมือถือที่โดนลมปลิวก็มีมากกว่าที่โดนเหยียบแน่นอน

กลับอย่างปลอดภัย: อย่าไปติดบนทางเลี้ยงสัตว์

เวลาปิดของฉันคือ 17:00 น. หันกลับ เดินกลับสะพานจางกุนใช้เวลาประมาณ 50 นาที ขึ้นรถตรงไปที่ออกนักท่องเที่ยว ก็เป็นไปอย่างราบรื่น หลัง 17:30 เป็นชั่วโมงเร่งด่วนของการกลับ รถส่วนตัวกับรถทัวร์ติดกันไม่น้อยกว่าครึ่งชั่วโมงถึงหนึ่งกิโลเมตร
เมื่อออกจากเขต ฉันก็มุ่งหน้าตรงไปยังจ้าวซูเพื่อพักเบรค คืนนั้นเริ่มมีฝนตกที่โรงแรม สบายใจที่พวกเรากลับถึงก่อนอาบน้ำอุ่นกับไก่ผัดจานใหญ่ สบายจริงๆ

ตารางแผนกลั่น

นำไปใช้ทำตามขั้นตอนนี้ คุณจะได้หลีกเลี่ยง 80% ของความยุ่งยาก คนต่อไปที่ขับรถไปซ่ายาตะแล้วถ่ายภาพภูเขาหิมะและทุ่งดอกไม้ก็คือผู้ที่ได้รับประโยชน์จากคู่มือนี้แหละ