คู่มือการท่องเที่ยวที่คิหุมชิตาย ทำไมคุณต้องไปสถานที่อันแสนมหัศจรรย์แห่งนี้

คู่มือท่องเที่ยวเฉียนคูชไท วิธีที่คุณต้องไปที่สถานที่เหมือนเทพนิยายนี้

ปีที่แล้ว เดือนกรกฎาคม ผมตั้งค่าที่หมายปลายทางในแผนที่ว่า «เฉียนคูชไท» ขณะที่ขับรถออกจากเมืองเท็กซัส ผมเติมน้ำมันแค่ครึ่งถัง เหมือนจะทิ้งตัวกลางทาง — ใครจะคิดว่า 110 กิโลเมตร ข้ามเขา 4 ลูก ที่นี่ไม่มีปั๊มน้ำมันเลย พอไปจนกลางทางเจอวัวแพะขวางทาง ต้นสนรายล้อม และก็ต้องร้องว้าวเมื่อเห็นหุบเขาควอกซู วิ่งรถไปจนก้นชา แต่ตานี่ได้ทำสปาอยู่ตลอด พอถึงหมู่บ้านเห็นบ้านไม้มีควันลอยออกมา วัวผูกอยู่หน้าบ้าน ดอกไม้ป่าเบ่งบานอยู่ตรงเท้าในหัวผมเหลือแค่ประโยคเดียว: “ฉากในนิทานเทพนิยายมันจริง ๆ มาอยู่ในความเป็นจริง”

นี่แหละคือความประทับใจแรกที่ได้จากเฉียนคูชไท ไม่มีฟิลเตอร์ ไม่มีคำพูดเกินจริง หัวใจบอกแค่ “ไม่อยากกลับแล้ว”

ทำไมจึงต้องไปเฉียนคูชไท?

มันไม่ใช่สวิตเซอร์แลนด์ ไม่ใช่ประเทศนิวซีแลนด์ มันคือฤดูร้อนในซินเจียงอีลี ท้องฟ้าสีฟ้า+เมฆสีขาว+ภูเขาหิมะ+บ้านไม้+ทุ่งหญ้า — สถานที่ที่คนอื่นต้องบินไกลไปต่างประเทศถึงจะได้เห็น มาที่นี่ ได้เห็นหมดในครั้งเดียว และมันไม่ใช่แค่จุดท่องเที่ยวที่ตายตัว มันคือหมู่บ้านที่ผู้คนอาศัยจริง ๆ ผนังไม้ดำสนิทจากแดด ประตูไม้มีนมเค็มแขวนอยู่ คุณยายแกนั่งอยู่หน้าบ้านเย็บหางม้า… แค่กดชัตเตอร์ก็ได้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในภาพยนตร์

ความเสียใจเล็กน้อย & ทริคในการขับรถไปเฉียนคูชไท

1. วิตกกังวลน้ำมัน
   ก่อนออกเดินทาง อย่าลืมเติมน้ำมันให้เต็มถัง! ตั้งแต่เมืองเท็กซัสจนถึงหมู่บ้านไม่มีปั๊มน้ำมัน และน้ำมันที่มีจะนำคุณไปจอดบนเขา อย่าเพิ่งถามว่าผมรู้ได้ไง

2. สภาพถนน
   ตลอดเส้นทางเป็นถนนแอสฟัลต์ แคบ และโค้งมาก ต้องระวังเวลาด้วย ลงเขา+โค้งไปมา ต้องกดเบรกบ่อย ๆ ถ้าขับไม่ชำนาญก็ไม่เป็นไร ขับช้าหน่อยก็ได้ ระหว่างทางมีวิวที่แตกต่างกัน 4 ช่วง:

   • ช่วงแรก: หุบเขาเรียบๆ ทุ่งหญ้าเขียวชอุ่ม มีวัวแพะเป็นจำนวนมาก
   • ช่วงที่สอง: ขึ้นเขาไปที่ 2200 เมตร วิวเปิดกว้าง หุบเขาควอกซู กระโดดขึ้นจากพื้น
   • ช่วงสาม: จุดชมวิวโค้ง 18 เลี้ยว จอดพักถ่ายรูป 5 นาทีพอ
   • ช่วงสี่: ลงเขาสู่หมู่บ้าน แนวเขาตัดกันเหมือนคลื่น บ้านไม้เหมือนเล่นต่อบล็อก

   

3. การตั้งค่าการนำทาง
   ใช้ Amap หรือ Baidu ค้นหา «สถานที่ท่องเที่ยวเฉียนคูชไท» มันจะพาคุณเข้าไปในหมู่บ้านแบบไม่หลงทาง

4. เวลา
   ผมออกจากเท็กซัสตอน 9.30 น. ถึงหมู่บ้านตอน 13.00 น. ระหว่างทางจอดถ่ายรูป 4 ครั้ง + 1 ครั้งให้ทางวัว

สถานที่สวยงามที่ต้องไป & วิธีการสนุก

วันนั้นที่ผมขี่ม้า ชายหนุ่มชื่ออาอีบลันที่พาม้า เขาพูดภาษาจีนได้แค่สองประโยค: ช้า ๆ หน่อย, ถ่ายรูป แต่เขากลับให้ม้าวิ่งเร็วมาก ผมต้องทำโชว์อะคอโรบิคอยู่บนหลังม้า ตอนลงจากม้า ต้นขาสั่น แต่เห็นดอกไม้อยู่ข้างหลังที่ไม่มีใครเหยียบมาก่อน มันก็คุ้มค่าจริง ๆ

ถึงตอน 22:00 มันก็ยังสว่างอยู่ เมฆก็ดูเหมือนจานสี ใส่เสื่อกันความชื้นไว้บนพื้นหญ้า โยเกิร์ต+นาน+แตงโม เป็นมื้ออาหารข้างเคียงง่าย ๆ ที่รู้สึกเหมือนได้รับดาวมิชลิน โทรศัพท์ไม่มีสัญญาณ เสียงที่ได้ยินคือเสียงลมพัดผ่านยอดหญ้า สบายใจเหมือนได้ปิดเครื่องแล้วเริ่มใหม่

กินอะไรดี?

คำแนะนำเล็ก ๆ: ของในหมู่บ้านนำเข้าจากภายนอก ราคาเป็นไปตามคาด สั่งอาหารอย่าลืมถาม «ราคาเท่าไหร่» ก่อน

นอนที่ไหน?

ที่พักในเฉียนคูชไททั้งเป็นบ้านไม้ แต่คุณภาพแตกต่างกันมาก

• บริเวณเขาลูกที่ฐาน: ห่างจากถนนหลัก 50 เมตร, กลางคืนจะได้ยินเสียงหัวเราะจากห้องข้าง ๆ ข้อดีคือความดันน้ำในการอาบอาบดี, Wi-Fi เชื่องช้า แต่ยังพอใช้งานได้ ราคาเสนอ: 280-400 หยวน/คืน
• บริเวณเขาที่สูง: ขึ้นไปตามถนนดิน บางหลังมีหน้าต่างเปิดออกไปเจอกับต้นสน กลางคืนสามารถยื่นมือไปคว้าดาว ข้อเสียคือการใช้น้ำร้อนจากพลังงานแสงอาทิตย์ ถ้าวันไหนไม่มีแดดก็ต้องอาบน้ำเย็น ราคาเสนอ: 200-350 หยวน/คืน
• ผมพักที่ «มู่เหยียนเกสต์เฮ้าส์» อยู่กลางเขา เปิดประตูมาตรงหน้าคือภูเขาหิมะ ผ้าห่มมีกลิ่นสนอ่อนๆ พอค่ำเจ้าของนำผ้าห่มหนา ๆ มาให้: กลางคืน 6 องศา อย่าฝืนอยู่

เคล็ดลับในการจอง: ค้นหา «ที่พักเฉียนคูชไท» ในแอปเล็ก ๆ จองล่วงหน้า 3 อาทิตย์ ก่อนถึงฤดูท่องเที่ยว ตรวจสอบวันก่อนประมาณ 1 วัน จะพอมีที่ว่าง

รายการที่ต้องเตรียม & ค่าธรรมเนียมโดยประมาณ

วันกลับนั้น ผมตื่นตี 6 หมอกปกคลุมหมู่บ้าน มองเห็นแค่หลังคา ก่อนสตาร์ทรถ ผมเปิดหน้าต่างสูดกลิ่นธรรมชาติลึก ๆ ในใจนับถอยหลัง 3 วินาที: ลาก่อน พบกันใหม่ เฉียนคูชไท