การเดินป่าเพื่อสำรวจใจกลางของซาร์ตาและธารน้ำแข็งมูจาร์ต
การเดินป่าเพื่อสำรวจหัวใจซาฮาตาและธารน้ำแข็งมูจาร์ต: การเดินทางที่สมบูรณ์แบบ
หัวใจซาฮาตา: เปิดเผยความลับของช่องเขามูจาร์ต
ฉันไม่ได้มาเพื่อเรียกร้องคำที่แบบว่า “สุดยอด” หรอกนะ แค่เห็นคนพูดว่า ธารน้ำแข็งมูจาร์ต ดูเหมือนมังกรที่ล้มอยู่ระหว่างภูเขา ทำให้ฉันใจสั่นเลย รีบจองตั๋วรถไปอีหนิงทันที ใช้เวลาสี่วัน เดิน 46 กิโล ฉันเรียกเส้นทางนี้ว่า "หัวใจซาฮาตา" เพราะทางเดินโบราณเสมือนหัวใจที่เต้นอยู่ในลำตัวของภูเขา
แผนการเดินทาง: จากอีหนิงไปยังแคมป์
วันศุกร์ตอนเช้าฉันถึงสถานีน bus อีหนิง ซื้อบัตรที่จะไปโจวซู อีหนิง - โจวซู ระยะเวลา 3.5 ชั่วโมง บนรถมีแต่คนท้องถิ่นที่ถือกระเป๋าใบใหญ่กันหมด หลังจากถึงโจวซู ก็สามารถแชร์รถตู้ไปยัง จุดตั้งแคมป์บริเวณอุโมงค์ ค่าใช้จ่ายถูกให้ตกคนละ 50 หยวน
ใกล้อุโมงค์มีสถานที่ตั้งชั่วคราวและบ้านพักเหล็ก ไม่มีห้องน้ำ ไม่มีสัญญาณ และลมแรงมากจนเต็นท์แทบปลิว ฉันต้องหาหมุดยึดเต็นท์ไว้ให้แข็งแรง
ท้าทายตัวเอง: เดินไปยังจุดสูง 3760
พอฟ้ากลายเป็นสีเทาฉันก็เก็บของเข้าค่าย ขึ้นเขาแบกเป้หนัก 14 กิโล ต้องเดิน 14.5 กม./ขึ้น 1000 ม./ลง 750 ม. ในวันเดินที่สอง เริ่มต้นจากเส้นทางดินที่รถเข็นขุดขึ้นมา ขาฉันติดโคลนจนเหนื่อย ลูกก้อนหินยิ่งทำให้ลำบาก ตอนที่ถึงเส้นทางหินก่อนขึ้นไป 3760 ที่นั่นมีหญ้าเมล็ดเล็กๆ สีเขียวที่หายาก
ถึงที่พักไม้ตอนเย็นห้าโมง มีเตียงว่างแค่สี่เตียง ฉันต้มน้ำเพื่อทำข้าวเกรียบทันที ตอนเก้าโมงคืน ได้ยินเสียงข้างนอก "ไปดูภูเขาหิมะเร็ว!" พาฉันวิ่งไปข้างนอกด้วยเท้าเปล่า ยอดเขาหิมะ ดูเหมือนจะมีแสงสีส้มสุดท้ายถ่ายบนยอดเขา เหมือนมีคนให้ภูเขาใส่หมวกทองคำ
ธารน้ำแข็งที่สวยงาม: ช่วงเวลาในสถานที่ตั้งแคมป์มูจาร์ต
วัน D3 ฉันตื่นสาย ออกมาจากที่พักไม้ประมาณสิบโมง เริ่มจาก ข้ามแม่น้ำเล็ก วันนี้ฉันต้องถอดรองเท้าเดินเท้าเปล่าข้ามน้ำพื้นแม่น้ำนั้นเหมือนลูกบอลน้ำแข็ง ขึ้นไปตามหุบเขาหินก้อน ระหว่างทางเห็นทะเลสาบน้ำแข็งสีน้ำเงิน งามสะดุดกับผนังสีขาวของ ยอดเขาไวยู
ฉันโยนกระเป๋ามันไว้ที่เนินเขาแล้วไปถ่ายรูปจนรู้สึกเมื่อย ในอีก 40 นาทีจะถึง 3700 แต่ไม่ได้สูงมากเท่าไรแต่ลมแรงจนรู้สึกเหมือนมีมีดตัดใบหน้า บนจุดนั้นมีธงแดนสองชิ้นสั่นไปมา ธารน้ำแข็งมูจาร์ตดูเหมือนจะไหลลงมาจากภูเขาเหมือนสะพานน้ำแข็งที่ถูกทำลาย
ตั้งแคมป์ล่างจุดชมวิว เวลาเหมาะสมคือบ่ายสี่โมงครึ่ง ลมสงบจนเงียบได้ยินถึงเสียงหิมะถล่ม ฉันต้มน้ำซุปแล้วมองกระจกที่เหมือนกับธารน้ำแข็ง
เวลาที่แสนผ่อนคลาย: การหยุดพักและการผจญภัยที่ทะเลสาบน้ำแข็ง
วัน D4 เดิมเป็นวันที่หยุด แต่ฉันนอนอยู่ไม่เป็น ในพื้นที่ตั้งแคมป์เดินขึ้นไป 300 เมตร ถึงขอบของลิ้นน้ำแข็ง แสงน้ำน้ำแข็งออกมาจากหลุมสีฟ้าเข้ม ฉันลองใช้อุปกรณ์น้ำแข็งขุดดู น้ำแข็งหล่นลงมา บริเวณนั้นมีเนินเล็กมองเห็นทะเลสาบ ไหล่ทิ้งน้ำแข็งเศษเล็กๆ เหมือนเครื่องทำไอศกรีมเสร็จ
สำหรับมื้อกลางวันก็ทำเส้นมาม่าตามปกติ แล้วใส่เนื้อหมูแห้งลงไปเป็นรางวัล บ่ายสามโมงเริ่มมีหิมะเล็กๆ ตก ฉันก็ต้องกลับเต็นท์เขียนโน้ต: ถุงเท้ากำลังจะแห้ง สายรองเท้าอีกแล้วหนึ่งเส้นขาดต้องลงไปซื้อ
คืนทางกลับ: การเดินทางจากสะพานจางกุนไปโจวซู
วัน D5 ตื่นตอนหกโมงเช้า เริ่มเก็บของให้ไว พากลับทางเดิมถึง สามแยก เลี้ยวขวาผ่านแม่น้ำเดินทางฝั่งขวา ของ Kesong ไม่ผิดทาง เพราะอยู่ในเส้นทางเดียวกันกับเทือกเขานันเทียน ฉันต้องเจอลงเขา 21.5 กม./ขึ้น 100 ม./ลง 1200 ม. ขาเหมือนจะโดนคนใช้ค้อนทุบ พอถึง 7 กม.สุดท้ายเป็นทางไม้ ต้องระวังให้ดีจะทำให้เท้าชา
บ่ายสามโมงเดิมถึง สะพานจางกุน ฉันนอนลงบนสะพานกินช็อกโกแลตท้ายสุด หารถข้ามกลับโจวซูได้เลย คนขับเรียกเก็บ 30 หยวน หลังที่นั่งหลังก็มีพี่ชายคาซัคสองคนแบ่งนมเปรี้ยวให้ฉัน มันเค็มมากฉันต้องดื่มน้ำเพียบ
สรุป: เดินป่าใน 4 วันและสิ่งที่ได้รับ
- ระยะทาง: 46 กม.
- การขึ้นรวม: 1800 ม.
- การลงรวม: 2200 ม.
- อาหาร: อาหารหลัก 4 วัน + อาหารสำรอง 1 วัน (ควรนำขนมปังอีกฉบับ)
- แหล่งน้ำ: วันที่หนึ่งมีน้ำในที่ตั้งแคมป์ หลังจากนั้นมีน้ำที่ไหลจากภูเขา ทั้งนี้อย่าลืมนำตัวกรองน้ำ
- การตั้งแคมป์: ตั้งจุดที่สอง สาม และสี่ข้างนอก เต็นท์ไม้ไม่มีไฟ ต้องเตรียมเตาไปเอง
ข้อควรใช้ | ข้อแนะนำของฉัน |
---|---|
รองเท้า | รองเท้าแบบกลางสูง+มีรูสำหรับยึดน้ำแข็ง ไม่ให้มีหินเข้ามา |
สภาพอากาศ | เดือนกรกฎาคมตอนกลางวัน 18-25 องศาเซลเซียส ตอนกลางคืน 0 องศาประมาณนี้ ควรมีเสื้อกันหนาว+เสื้อ羽िक |
อินเทอร์เน็ต | บนไซด์งานก่อสร้างอุโมงค์มี 2G ให้ใช้งานได้บางครั้ง หลังจากนั้นไม่มีสัญญาณ |
จุดแชร์รถ | ร้านค้าขวามือที่ออกจากที่สถานีโจวซู 50 เมตร เจ้าของร้านช่วยเรียกคนขับ |
สถานที่สำหรับเดินทางฉุกเฉิน | สะพานจางกุนสามารถนั่งรถกระบะเหมืองกลับไปโจวซูได้ รถสุดท้ายประมาณ 6 โมงเย็น |
อย่าหิ้วกระทะหนักเกินไป ลมในภูเขาจะทำให้กระทะกลายเป็นว่าวได้