Een Betoverende Wandeling naar het Hart van Xia Ta en de Muzarte Gletsjer

Wandeling door het Hart van Xiarta en de Perfecte Reis naar de Muzhertal Gletsjer

Hart van Xiarta: Ontdekking van de Muzhertal Pass

Ik ben niet hier om te showen met dat soort woorden zoals “sky high”, maar ik kwam een beschrijving tegen van de Muzhertal Gletsjer als een draak die door de bergen is gevallen, en dat raakte me meteen, dus boekte ik een buskaartje naar Yining. In vier dagen tijd, 46 kilometer, noem ik deze route “het hart van Xiarta”, omdat het hele pad als een ijzige tong in de borstkas van de bergen pulseert.

Reisplanning: Van Yining naar de Kampeerplek

Ik arriveerde vrijdagochtend bij het busstation van Yining en kocht een kaartje naar Zhaosu. Yining–Zhaosu bus 3,5 uur, de bus zat vol met lokale mensen met hun grote tassen. Na aankomst in Zhaosu kon ik meteen aansluiten bij een minibusje. Ik deelde een rit met een stel naar de kampeerplek bij de tunnel, na wat onderhandelen betaalde ik 50 yuan per persoon.
Bij de tunnel was er een zandafgraving met een paar tijdelijke schuren, geen WC en geen signaal, de wind was zo sterk dat hij de tent kon wegblazen. Ik vond een plek bij de watergoot, en met zes haringen kon ik de Mongoolse tent stabiliseren.

Uitdagingen: Wandelen naar de 3760 Pas

Zodra het donkerder werd trok ik de tent op, met een rugzak van 14 kg begon ik aan 14,5 km / stijging 1000 m / daling 750 m op D2. Eerst liep ik over een modderpad dat door de bulldozer was gemaakt, en mijn voeten waren meteen vol stof. De laatste stukken voor de 3760 Pas waren het zwaarst, nadat ik even op adem kwam en opkeek, zag ik onder de sneeuwgrens een enorme vlakte vol wilde munt, zo fel groen.

Ik kwam aan bij de houten hut om vijf uur 's middags, er waren maar vier vrije bedden in de hut, en ik kookte water om instant pap te maken. Om negen uur 's avonds hoorde ik iemand buiten roepen “Kijk naar de sneeuwbergen”, ik sprong blootsvoets naar buiten, en de Xuelian Peak ving de laatste oranje gloed als een gouden hoed op het hoofd van de berg.

Prachtige Gletsjer: Dagen bij de Muzhertal uitkijkplek

Op D3 stond ik laat op, pas om tien uur verliet ik de houten hut. Eerst stak ik een klein riviertje over, ik trok mijn schoenen uit en liep blootsvoets door het water, de stenen onder de rivier voelden als ijsballen. Toen ik verder het grindige dal in omhoog liep, verscheen er ineens een ijskoud blauw gletsjermeer, tegenover de Baiyu Peak met zijn witte wanden.

Ik gooide mijn tas op de helling en ging zitten voor een foto, en vanuit die positie begon mijn been te verdoofd te voelen. Na nog eens 40 minuten was ik bij de 3560 Pas, de hoogte was niet zo hoog, maar de wind voelde als een mes. Op de pas stonden twee oude gebedsvlaggen die klapperden. De Muzhertal gletsjer stroomde van de berg uit als een gebroken glazen pad.

Ik zette mijn tent op net onder het uitkijkplatform, het was precies vier en een halve uur. Toen de wind stopte, was het zo stil dat je zelfs een lawine kon horen. Ik kookte noedels, en het afgewerkte garnituur weerkaatste de opening van de gletsjer, het leek wel of het speciaal bewerkt was.

Ontspanning: Rust en Avontuur bij het Gletsjermeer

D4 was oorspronkelijk een rustdag, maar ik kon gewoon niet liggen. Als je 300 meter omhoog gaat vanaf de kampeerplek, kom je aan de rand van de ijstong. Van de spleten in het ijs kwam er een donkerblauwe gloed, ik stak mijn ijsbijl erin om te proberen en de ijsscherven vielen naar beneden. Naast me was er een kleine helling vanwaar je het hele meer kon overzien, met stukken ijs op het water, het leek wel net of een ijsmachine net mango-ijs had gemaakt.

Voor de lunch kookte ik weer noedels, dit keer met een extra gedroogde worst als beloning. Om drie uur 's middags begon het lichtjes te sneeuwen, ik kroop terug de tent in om een notitie te schrijven: mijn sokken waren bijna droog, ik had weer een schoenveter gebroken, ik moest naar beneden om het te fixen.

Terugreis: Van Jiangjunbrug naar Zhaosu

D5 stond ik om zes uur op, ik pakte snel mijn spullen in. Ik ging dezelfde weg terug naar de Y-junctie, draaide naar rechts, stak de rivier over en volgde de rechteroever, gelijk met de noordelijke lijn van de Tian Shan. Het was allemaal bergafwaarts, 21,5 km / stijging 100 m / daling 1200 m, mijn knieën voelden alsof iemand er met een hamer op sloeg. De laatste 7 km was over een rammelend houten pad, dat zorgde dat mijn voetzolen gevoelloos aanvoelden.

Om drie uur 's middags bereikte ik de Jiangjunbrug, ik lag meteen op het brugdek om mijn laatste Snickers op te eten. Ik liftte een rit met een voorbijrijdende pick-up terug naar Zhaosu, de chauffeur vroeg me 30 yuan, op de achterbank zaten nog twee Kazachse mannen die me hun gefermenteerde melk deelden, het was zo zout dat ik mezelf dooddrank.

Samenvatting: 4 Dagen Wandelen en Wat Ik Heb Geleerd

• Afstand: 46 km
• Totale stijging: 1800 m
• Totale daling: 2200 m
• Voedsel: hoofdmaaltijd voor vier dagen + één dag noodrantsoen (bijvoorbeeld meer koekjes voor gemoedsrust)
• Waterbronnen: de eerste dag was er water bij de kampeerplek, daarna hadden alle dalen smeltwater, vergeet je waterfilter niet mee te nemen
• Kampeerplekken: op de 2e, 3e en 4e nacht buiten slapen, in de houten hut was er geen verwarming, je moet je eigen kookstel meenemen

Neem niet te veel potten mee, de wind in de bergen kan ze als vliegers wegblazen.